Trouwen in het wit

Vroeger trouwden rijke Grieken en Romeinen in het wit. Dat verwees naar de status van de familie, want een witte jurk gaf, net als een roomblanke huid, aan dat de vrouw niet hoefde te werken. In China trouwde men juist niet in het wit, omdat wit daar de kleur is van de dood. Zij geven de voorkeur aan een rode jurk met gouden accenten. Rood is de kleur van de liefde. Het goud heeft dezelfde betekenis als het wit bij de Grieken en Romeinen, het is een teken van welvaart. Hindoestaanse bruiden trouwen ook in het rood, maar daar is rood de kleur van Devi, de vrouwelijke openbaring van het Goddelijke.

In Nederland trouwden rijkere bruiden vroeger in felle kleuren om zich te onderscheiden van de gasten, van wie verwacht werd dat zij donkere kleuren zouden dragen. Het gewone volk trouwde juist vooral in donkere kleuren. Dat was praktisch, want het pak en de jurk werden niet alleen op de trouwdag gedragen, maar daarna ook bij bijzondere gelegenheden.

Op 10 februari 1840 trouwde de Britse koningin Victoria in een witte trouwjurk met haar neef prins Albert van Saksen-Coburg en Gotha. Victoria was de opvolgster van koning Willem lV, haar oom die in 1837 zonder een wettige nakomeling was overleden. Willem lV had graag gezien dat Victoria zou trouwen met de Nederlandse prins Alexander, de tweede zoon van koning Willem ll en Anna Paulowna. Victoria koos echter voor prins Albert, die zij buitengewoon knap vond, terwijl zij prins Alexander omschreef als ‘heel gewoon’.

Het werd daarna een traditie in het Verenigd Koninkrijk om in het wit te trouwen. Wit symboliseerde de zuiverheid van de bruid. Zij trouwde uit liefde en niet uit een zakelijke overweging, zoals lange tijd gebruikelijk was geweest. Een witte trouwjurk gaf bovendien een gevoel van luxe en welvaart, omdat je een dergelijke jurk geen tweede keer draagt. In Nederland is trouwen in het wit pas in het begin van de twintigste eeuw in de mode gekomen. Omdat het begrip ´zuiverheid van de bruid´ werd verward met maagdelijkheid, is het later de norm geworden dat men alleen in het wit trouwde als men als maagd het huwelijk in ging.

Op het platteland was het gebruikelijk dat een man aantoonde een gezin te kunnen onderhouden, waarna het meisje aantoonde haar man nakomelingen te kunnen geven. Hier waren de meeste trouwerijen een ´moetje´ en trouwde men niet in het wit. Ook weduwen die voor de tweede keer trouwden, deden dat in een andere kleur dan wit. Voor de overige bruiden gold dat trouwen in een andere kleur dan wit, aanleiding zou kunnen geven tot roddel en achterklap. Zij trouwden in het wit, ongeacht hun maagdelijkheid, om de goede naam van de bruid niet te bezoedelen.

Tegenwoordig is er geen dresscode meer. Je mag trouwen in een mooie trouwjurk in willekeurig welke kleur, maar ook in een gewone jurk, een broekpak of een spijkerbroek.

©Bert van Zantwijk

Overname van (delen van) dit artikel is uitsluitend toegestaan onder vermelding van de naam van de auteur en/of een link naar dit artikel.